May mga babaeng nagrereklamo, ‘bakit ang lalake pedeng mangaliwa pero ang babae hindi pwede?’. Tanggapin na natin ‘yun. Ganun talaga. Pero di lang naman babae ang nado-double standard sa lipunan. Ayon sa aking masusing pakikipag-inuman, bar room story telling, at kung sino-sino pang nakakakwentuhan – rich, poor, doctor, meyor, meron din naman kaming di pwedeng gawin na ok lang gawin ng mga babae.
Tulad na lang sa pangalan. ‘Pag babae ang gumamit ng panlalakeng pangalan tulad ng ‘Billie, Ian, Jordan’ e ang cool pakinggan. ‘Pag nakikipagkilala, “Hi, I’m Billie and dis is my foxy fren Ian, we’re wondering if we can fuck your brains out”. Nakakalibog pakinggan. Pero pag boys at ang pangalan namin ay pambabae, “[in big deep voice] Hi I’m Jenifer and dis is my pren pareng Susan. Ahh.. we’re wondering if we can fuck your brains out?” Tangena di ko alam kung di pa kayo tumakbo sa takot.
Ang babae pedeng magpasama sa kaibigang babae sa CR. ‘Girl, powder tayo sa CR. Retouch kita’. Ayos lang, bonding moment ng mga babae. Pero pag kami, ‘Pare, samahan mo nga akong juminggel sa CR. Pa-assist ha’. Pucha, di ba nakakakilabot-bulbol pakinggan?
Hot chic ang babaeng naka-t-back. Isipin mo na lang kung kami naman ang naka-t-back. Ang hirap nun, kelangan ng sandamakmak na talent para balansehin ‘yung betlogs namin. At hindi pwedeng ‘yung dalawang itlog ang naka-‘sakay’ sa t-back, siguradong nakalaylay ‘yung isa. Hindi ba mas unfair ang mundo sa min? Hem ay rayt chocolayt?
Kaya payo ko, let’s accept things we can’t change, sabi yan ni St. Francis of Assissi. Ang aangal pupunta sa hell.
